A Cidade da Cultura impulsa a visibilidade da muller na arte cunha nova edición no Bosque de Galicia do ciclo de intervencións 'Reb/veladas na paisaxe'

Trátase de tres pezas que aguilloan a curiosidade e convidan á reflexión a través do xogo de escalas, a reformulación de mitos e imaxinarios e a confrontación da ollada do público sobre si mesmo.

Desde os seus inicios, Reb/veladas na paisaxe busca tamén dar visibilidade á presenza da muller en todos os eidos da arte contemporánea. Unha arela que nesta cuarta edición se fai patente na escolla das tres comisarias galegas elixiron, á súa vez, as e os artistas participantes: Mercedes Rozas, que traballou con Diego Vilar; Clara R. Cordeiro, con Rebeca Lar, e Chus Villar, con Alberto Odériz. Todas elas, subliñou a representante da Fundación Cidade da Cultura, son mulleres cunha ampla e destacada traxectoria na programación e dirección de proxectos culturais.
Conectados pero incomunicados

A ruta artística comeza no Bosque de Galicia, detrás das Torres Hejduk, onde se localiza Facendo zapping, de Diego Vidal (Boqueixón, A Coruña, 1997). Formada por tres esculturas humanas, próximas pero incomunicadas entre si e do mundo que as rodea, a intervención chama a atención sobre a perda de contacto coa realidade próxima nunha sociedade hiperconectada onde os individuos corren o risco de illarse dentro das máquinas.

Partindo das ideas do filósofo surcoreano Byung-Chul Han ao redor da alienación provocada polo abuso das novas tecnoloxías, o artista galego presenta tres figuras, homes e mulleres sostendo o móbil, cos seus rostros desfigurados nun mimetismo total coa pantalla do teléfono, chegando incluso a dar as costas á vista das torres da Catedral de Santiago que se pode contemplar desde o cumio do Gaiás.

A experiencia de atravesar a montaña

Desde o lugar onde se localiza este primeiro conxunto escultórico, cara ao norte, batemos no medio do camiño entre as Torres Hejduk e o Museo coa División simple de una roca de granito de Alberto Odériz (Pamplona, 1983). O escultor e arquitecto, premio de Arte Emerxente en ARCO 2023, propón un traballo que percorre o camiño inverso trazado polo arquitecto Peter Eisenman na súa concepción da Cidade da Cultura, inspirado tamén nas esculturas de Richard Serra para o Guggenheim Bilbao.

Á procura da acción primixenia (a división da rocha natural nunha canteira), sobre o material orixinal (o granito), e trasladándoa a unha escala humana, Odériz constrúe unha peza que explora a relación entre a Cidade da Cultura e o Gaiás e introduce ás persoas visitantes na experiencia de atravesar a montaña.

Unha casa de bruxa no medio do Bosque

O percorrido de Reb/veladas na paisaxe finaliza baixando cara ao oeste, onde entre as árbores do Bosque de Galicia emerxe O caso de Palmira, de Rebeca Lar (Vigo, 1993). A galega constrúe unha nova idea da “casa da bruxa” que cuestiona a historia aceptada e a súa representación como personaxes crueis e escuras no imaxinario colectivo. A intervención propón novas lecturas das meigas como mulleres transmisoras de coñecemento, comadroas, marxinadas, independentes e tamén símbolo feminista.

Inspirada na arquitectura escandinava e coa madeira como material principal, a casa convida a fisgar polas fiestras para descubrir o obradoiro de Palmira. Teas, fíos, agullas, costura e bordado —técnicas empregadas habitualmente por Rebeca Lar nas súas pezas artísticas—, unha mesa con obxectos e ingredientes relacionados coa práctica menciñeira, así como lenzos que refiren ao tema da obra dan forma a este espazo simbólico.