O Museo de Belas Artes da Coruña amosa a colección de 22 obras do pintor Tomás Barros Pardo
O conselleiro de Cultura, Lingua e Xuventude, José López Campos, participou hoxe na presentación da doazón á Xunta de Galicia de 22 obras do pintor Tomás Barros Pardo, realizada polos seus fillos Araceli e Tomás Barros Caro, con destino ao Museo de Belas Artes da Coruña. Neste acto tamén estivo presente o director xeral de Cultura, Anxo Lorenzo.
López Campos explicou que se trata dunha colección composta de sete óleos, catro debuxos realizados en ceras de cores sobre papel, unha acuarela e dez gravados coa técnica de linografía que completan a representación deste artista na colección do Museo de Belas Artes da Coruña. A exposición temporal estará aberta ao público ata o 15 de setembro deste ano.
O conselleiro de Cultura, Lingua e Xuventude salientou que estas obras permiten coñecer a súa faciana artística como pintor e gravador, ao tempo que lembrou que a obra plástica de Tomás Barros Pardo está moi vencellada á creación intelectual que desenvolveu en disciplinas como o teatro, a poesía, o ensaio, os estudos de estética e de pensamento.
O artista
De pais galegos, nace en Toledo, aos sete anos volve a Galicia e instálase coa familia en Ferrol. Na súa adolescencia séntese atraído pola pintura e recibe clases do pintor ferrolán Felipe Bello Piñeiro, cursa estudos de maxisterio e exerce como mestre nacional en varias escolas.
Máis tarde, en 1947 trasládase a Madrid para estudar belas artes na Escola de San Fernando, e licénciase en 1951. É nesta época cando abandona a pintura realista e entra en contacto coa corrente expresionista europea coa que sente afinidade non só no aspecto formal senón tamén polos seus contidos sociais. É tamén a época en que empeza a escribir as súas primeiras novelas e a interesarse pola filosofía, o ensaio e a literatura.
Volve a Galicia, e en Ferrol traballa como profesor de debuxo de ensino medio e funda en 1952, con outros poetas, a revista cultural Aturuxo, que ilustrarían o seu primo Isaac Díaz Pardo e Ricardo Segura Torrella. Posteriormente no ano 1959 traslada a súa residencia á Coruña, cidade na cal desenvolverá durante case trinta anos unha ampla tarefa docente no ensino medio e universitario que compaxinou coa creación artística e intelectual.
Artisticamente, como froito da súa procura dun estilo persoal, as súas obras terán como fundamento as vangardas analíticas (cubismo e futurismo) e a corrente expresionista.
Barros estivo vinculado estreitamente ao ambiente cultural da Coruña, pola súa condición de docente e polo labor creativo desenvolto, como a fundación en 1975 con Luz Pozo da revista de poesía e crítica Nordés, con Luís Seoane como ilustrador e na cal colaboraron moitos poetas da época.
Foi nomeado membro correspondente da Real Academia Galega en 1980 e membro de número da Academia Galega de Belas Artes en 1986, na cal non ingresou formalmente debido ao seu falecemento en setembro dese mesmo ano.
López Campos explicou que se trata dunha colección composta de sete óleos, catro debuxos realizados en ceras de cores sobre papel, unha acuarela e dez gravados coa técnica de linografía que completan a representación deste artista na colección do Museo de Belas Artes da Coruña. A exposición temporal estará aberta ao público ata o 15 de setembro deste ano.
O conselleiro de Cultura, Lingua e Xuventude salientou que estas obras permiten coñecer a súa faciana artística como pintor e gravador, ao tempo que lembrou que a obra plástica de Tomás Barros Pardo está moi vencellada á creación intelectual que desenvolveu en disciplinas como o teatro, a poesía, o ensaio, os estudos de estética e de pensamento.
O artista
De pais galegos, nace en Toledo, aos sete anos volve a Galicia e instálase coa familia en Ferrol. Na súa adolescencia séntese atraído pola pintura e recibe clases do pintor ferrolán Felipe Bello Piñeiro, cursa estudos de maxisterio e exerce como mestre nacional en varias escolas.
Máis tarde, en 1947 trasládase a Madrid para estudar belas artes na Escola de San Fernando, e licénciase en 1951. É nesta época cando abandona a pintura realista e entra en contacto coa corrente expresionista europea coa que sente afinidade non só no aspecto formal senón tamén polos seus contidos sociais. É tamén a época en que empeza a escribir as súas primeiras novelas e a interesarse pola filosofía, o ensaio e a literatura.
Volve a Galicia, e en Ferrol traballa como profesor de debuxo de ensino medio e funda en 1952, con outros poetas, a revista cultural Aturuxo, que ilustrarían o seu primo Isaac Díaz Pardo e Ricardo Segura Torrella. Posteriormente no ano 1959 traslada a súa residencia á Coruña, cidade na cal desenvolverá durante case trinta anos unha ampla tarefa docente no ensino medio e universitario que compaxinou coa creación artística e intelectual.
Artisticamente, como froito da súa procura dun estilo persoal, as súas obras terán como fundamento as vangardas analíticas (cubismo e futurismo) e a corrente expresionista.
Barros estivo vinculado estreitamente ao ambiente cultural da Coruña, pola súa condición de docente e polo labor creativo desenvolto, como a fundación en 1975 con Luz Pozo da revista de poesía e crítica Nordés, con Luís Seoane como ilustrador e na cal colaboraron moitos poetas da época.
Foi nomeado membro correspondente da Real Academia Galega en 1980 e membro de número da Academia Galega de Belas Artes en 1986, na cal non ingresou formalmente debido ao seu falecemento en setembro dese mesmo ano.
R.